Kuba
 
Encyklopedia PWN
Kuba, hiszp. Cuba,
wyspa w Ameryce Środkowej, w Wielkich Antylach, między Morzem Karaibskim a Zatoką Meksykańską;
powierzchnia 105,0 tys. km2; wraz z przybrzeżnymi wyspami (ok. 1600) stanowi państwo Kubę; na południowo-wschodnim wybrzeżu w zatoce Guantánamo, morska baza wojenna Stanów Zjednoczonych; większa część Kuby nizinna, na wybrzeżach miejscami zabagniona (na zachodzie, w regionie półwyspu Zapata nad Morzem Karaibskim, bagna Ciénaga de Zapata); na wschodzie góry Sierra Maestra z najwyższym szczytem k. — Turquino (1974 m), w części środkowej silnie rozczłonkowany masyw górski Macizo de Guamuhaya (San Juan, wys. 1140 m), na zachodzie niewysokie Cordillera de Guaniguanico (Pan de Guajaibón, wys. 699 m); rozwinięte zjawiska i formy krasowe. Klimat równikowy wilgotny, na północno-zachodnim wybrzeżu zwrotnikowy wilgotny; średnia temperatura w styczniu 22,5°C, w sierpniu — 28°C; roczna suma opadów od 600–1200 mm na nizinach do 2000–2200 mm w górach; w końcu lata i jesienią silne cyklony (niektóre katastrofalne). Sieć rzeczna najlepiej rozwinięta we wschodniej części kraju; największa rzeka Cauto (uchodzi do Morza Karaibskiego); źródła mineralne. Naturalną szatę roślinną tworzą głównie sawanny, kserofityczne zarośla, widne lasy z dużym udziałem palm i sosny kubańskiej; wschodnią Kubę częściowo pokrywają wiecznie zielone lasy; wzdłuż wybrzeży południowych występują namorzyny. Na Kubie utworzono 65 obszarów ochrony przyrody (1997), wśród nich są 2 parki narodowe wpisane na Listę Światowego Dziedzictwa Kulturalnego i Przyrodniczego UNESCO.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia