Kotula Karol

Kotula Karol, ur. 26 II 1884, Cierlicko (czes. Těrlicko), Zaolzie, zm. 8 XII 1968, Warszawa,

duchowny ewangelicki, biskup;

1919 powołany do Poznania na wizytatora szkół wyznaniowych, prowadził pracę repolonizacyjną wśród tamtejszej autochtonicznej młodzieży i dzieci polskie wyznania ewangelickiego; 1927 przeniósł się do Łodzi, gdzie wśród najliczniejszego w międzywojennej Polsce skupiska ewangelików narodowości niemieckiej wprowadził język polski do nauki religii w szkołach polskich; po II wojnie światowej proboszcz łódzki i senior ewangelicko-augsburskiej diecezji łódzkiej; od 1951 biskup; liczne publikacje o tematyce społecznej i narodowej w polskich pismach ewangelickich.