Joglars, Els
kataloński zespół teatr., zał. 1962 w Barcelonie;
[els żuglạrs],
Joglars, Els
Encyklopedia PWN
powstał jako grupa niezależna, pod kierownictwem A. Boadelli. Początkowo działalność zespołu koncentrowała się wyłącznie na „odnowie języka teatralnego” oraz tworzeniu widowisk pantomimicznych (Mimodrames 1962, L’art del mim 1964, Deixebles del silenci 1965); pod koniec lat 60., poza ruchem i gestem aktorów, wprowadzono do przedstawień dźwięki (szmery, hałasy), a następnie także głos (pojedyncze słowa), muzykę oraz ruch i grę przedmiotów, później także dialogi (El Joc 1968 — pokaz we Wrocławiu 1971, Cruel urbis 1970, Mary d’Ous 1973). Przedstawienia poddawały krytyce współcz. rzeczywistość; po wystawieniu La torna (1977) zespół oskarżono o zniesławienie trybunału wojsk., w okresie frankistowskim, i wydano wyrok skazujący na więzienie Boadella i 3 artystów; działalność E.J. uległa zawieszeniu; po ucieczce z więzienia Boadello zrealizował we Francji (ze zbiegłą częścią zespołu) przedstawienie M-7 Catalonia, które pokazywano po powrocie E.J. do kraju (1978); w realizowanych później przedstawieniach dominowała parodia i satyra społ.-polit. (L’Odissea 1979, Operacció Ubú 1981, Teledeum 1983, Ubú President 1995, Daalí 2000, 2001 — prezentacja na Festiwalu Teatr. „Kontakt’’ w Toruniu).
