Jerozolimskie Królestwo,
najważniejsze z państw łac. utworzonych przez krzyżowców na obszarze Palestyny i Syrii, istniejące1099–1291;
Jerozolimskie Królestwo
Encyklopedia PWN
pierwszym jego władcą („obrońcą Grobu Świętego”) był Gotfryd z Bouillon, właściwym twórcą monarchii (od 1100) Baldwin I; K.J. jako lenna podlegały hrabstwa Trypolisu i Edessy oraz Księstwo Antiochii; w 1. poł. XII w. pomyślny rozwój K.J. (rozszerzenie terytoriów, handel ze Wschodem); duże znaczenie polit. miały w K.J. zakony rycerskie; zmierzch K.J. zapoczątkowała utrata hrabstwa Edessy; K.J. upadło wraz z podbojem Jerozolimy przez tur. Seldżuków (1187), ostatecznie — po zdobyciu Akki (1291), ostatniej twierdzy chrześc. w Palestynie.
