Jama

Jama

[sanskr. yama ‘powstrzymujący’],

w mitologii indyjskiej bóg śmierci;

syn Słońca; był pierwszym człowiekiem, który zmarł i pierwszym, który odnalazł drogę w zaświaty; stał się władcą krainy zmarłych, określa ich losy pośmiertne stosownie do uczynków, skazując na piekło lub raj; Jama i jego biźniacza siostra Jami (identyfikowana z rzeką Jamuną) są uważani za pierwszą parę ludzką; Rygweda zawiera hymn, w którym Jami zachęca swego opornego brata do podjęcia pożycia; Jamie towarzyszą 2 czterookie psy, w dłoniach dzierży pałkę i pętlę, którą chwyta zmarłych; jest stróżem południowej strony świata.