Izajasz, ur. ok. 770, zm. po 701 p.n.e.,
prorok bibl., jeden z 4 proroków większych, działający gł. w Jerozolimie od 738 p.n.e.;
Izajasz
Encyklopedia PWN
doradca królów Achaza i Ezechiasza; od XIX w. egzegeza bibl. dzieli Księgę Izajasza na 3 części: a) Proto-Izajasz, zawierający gł. przepowiednie samego Izajasza na temat klęski wrogów Judy oraz 2 fragmenty (tzw. wielka i mała apokalipsa Izajasza) z czasów po niewoli babil (VI–V w. p.n.e.); b) Deutero-Izajasz, dzieło anonimowego proroka działającego w Babilonii przed 539 p.n.e., zawierające obietnicę powrotu Judejczyków do Jerozolimy oraz wykład zasad monoteizmu; c) Trito-Izajasz, zbiór proroctw eschatologicznych z czasów po niewoli babilońskiej (koniec VI w. p.n.e.); zawarty w księdze wątek Mesjasza — proroka narodzonego z Dziewicy, który przez swoje męczeństwo, śmierć i zmartwychwstanie stanie się zbawicielem ludzkości, jest wielokrotnie przywoływany w Nowym Testamencie; całość dzieła odznacza się bogactwem form gatunkowych i wspaniałością stylu.
