Ibn Da’ud
 
Encyklopedia PWN
Ibn Da’ud, Abraham Ben Dawid, Rabad, ur. ok. 1110, Kordoba, zm. ok. 1180, Toledo,
żyd. filozof, lekarz i historyk z Toledo;
zwolennik arystotelizmu w neoplatońsko-arabskiej interpretacji; jego dzieło filoz. Ha-emuna ha-rama [‘wiara szczytna’] zapoczątkowało okres dominacji arystotelizmu w żydowskiej filozofii średniow.; znany również jako autor dzieła hist. Sefer ha-kabala [‘księga tradycji’]; prawdopodobnie należał do tłumaczy pracujących w Toledo nad łac. przekładami pism filozofów gr. i arabskich (m.in. współautor łac. przekładu części Księgi uzdrowienia Ibn Siny).
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia