IUE, ang. International Ultraviolet Explorer,
sztuczny satelita Ziemi wyniesiony 26 I 1978 przez rakietę Delta na geosynchroniczną, eliptyczną orbitę okołoziemską, będący specjalistycznym, satelitarnym obserwatorium astr., skonstruowanym i oprzyrządowanym przez NASA, ESA i Bryt. Radę Badań Nauk., przeznaczonym do prowadzenia spektroskopowych i fotometrycznych obserwacji świecenia w nadfiolecie rozmaitych obiektów i struktur kosm.
IUE
Encyklopedia PWN
Wyposażenie badawcze IUE (teleskop ultrafioletowy o średnicy 45 cm, 2 spektrografy oraz zestaw kamer) umożliwiło prowadzenie badań źródeł kosm. emitujących promieniowanie nadfioletowe w zakresie fal o dł. 115–335 nm, w tym m.in.: gwiazd różnych typów widmowych, gwiazd zmiennych, strumieni gazów wewnątrz i w otoczeniu układów podwójnych, gromad kulistych, pozostałości po wybuchach supernowych, odległych źródeł pozagalaktycznych (galaktyki i kwazary), ośr. międzygwiazdowego, obszarów pyłu i gazu międzygwiazdowego, a także planet i komet w Układzie Słonecznym. We IX 1985–VI 1986 IUE prowadził obserwacje emisji wodoru, tlenu i cząstek OH z jądra komety Halleya podczas jej zbliżenia do Słońca. Misja IUE, trwająca do końca IX 1996, wniosła istotny wkład do uściślenia teorii ewolucji gwiazd, ustalenia skali temperatur gorących gwiazd, określenia rozmiarów jąder galaktyk Seyferta i stopnia ich podobieństwa do kwazarów, poznania struktur układów podwójnych, zjawisk utraty masy przez gwiazdy wskutek rozbłysków i wiatrów gwiazdowych, a także poszerzyła wiedzę o ośr. międzygwiazdowym.
