Hausa,
lud afryk. zamieszkujący m.in.: Nigerię, Benin, Burkina Faso, Ghanę, Rep. Środkowoafrykańską, Togo, Kamerun, Czad, Sudan;
Hausa
Encyklopedia PWN
ok. 25–40 mln ludzi posługuje się językiem hausa; od XIV w. poddawani islamizacji, są obecnie przeważnie muzułmanami; niewielkie grupy wyznawców religii tradycyjnych; przybyli do Afryki Zachodniej ok. 1000, założyli wiele państw-miast, które zostały podbite przez Fulanów na pocz. XIX w.; Hausa tworzyli społeczeństwo feudalne, składające się z 3 grup: ludzi szlachetnych, poddanych i niewolników; rzemieślnicy tworzyli zamknięte grupy zaw., przypominające kasty. Hausa rozwinęli bogatą literaturę we własnym języku, początkowo zapisywaną w alfabecie arabskim, następnie — łac.; podstawą utrzymania jest uprawa prosa, sorga, orzeszków ziemnych, hodowla i handel.
