Hasse Helmut, ur. 25 VIII 1898, Kassel, zm. 26 XII 1979, Ahrensburg,
matematyk niemiecki;
Hasse Helmut
Encyklopedia PWN
uczeń K. Hensela; 1925–30 profesor uniwersytetu w Halle, 1930–34 — w Marburgu, 1934–45 — w Getyndze, 1949–50 — w Berlinie, 1950–66 — w Hamburgu; członek fińskiej i hiszp. akademii nauk; zajmował się algebrą i teorią liczb; 1922–23 rozwiązał XI problem Hilberta o przedstawialności liczb algebraicznych przez formy kwadratowe (dowód tzw. zasady lokalno-globalnej, zw. też zasadą H.); uzyskał wiele rezultatów w teorii algebr liniowych, algebraicznej teorii liczb i teorii krzywych eliptycznych, m.in. udowodnił analogon hipotezy Riemanna dla funkcji dzeta tych krzywych; przez 50 lat wydawał „Journal für die reine und angewandte Mathematik”; Mathematische Abhandlungen (t. 1–3 1975).
