Habsburgowie
 
Encyklopedia PWN
Habsburgowie,
dynastia niemiecka panująca 1273–1780, wywodząca się od hrabiów — właścicieli zamku Habsburg (Habichtsburg) w Argowii (X w.)
potęgę Habsburgów stworzył hrabia Rudolf (od 1273 król niemiecki Rudolf I) zdobywając Austrię i Styrię; w XIV w. posiadłości Habsburgów powiększyły się o Karyntię, Krainę, Tyrol i Triest; po wymarciu dynastii Luksemburgów Habsburgowie uzyskali 1437 (trwale od 1526) koronę węgierską i czeską, 1438 koronę cesarską; cesarz Maksymilian I zapewnił Habsburgom odziedziczenie Niderlandów i Hiszpanii; szczyt potęgi Habsburgów za Karola V; 1556 podział na 2 linie: hiszpańską, która wygasła 1700, i austriacką, która w linii męskiej wymarła 1740; jej ostatnią przedstawicielką była Maria Teresa, która wraz z mężem, Franciszkiem I lotaryńskim, zapoczątkowała dynastię habsbursko-lotaryńską.
zgłoś uwagę
Ilustracje
Tycjan, Portret Karola V, 1548 fot. Archiwum Ilustracji WN PWN SA © Wydawnictwo Naukowe PWN
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia