Gyllenborg
poeta szwedzki;
[jỵlənbärj]
Gustaf Fredrik, hrabia, ur. 6 XII 1731, Strömsbro, zm. 30 III 1808, Sztokholm,
Gyllenborg Gustaf Fredrik
Encyklopedia PWN
od 1786 czł. Akad. Szwedzkiej; jeden z czołowych przedstawicieli oświecenia; związany z grupą lit. Tankebyggarorden [‘zakon budowniczych myśli’]; w satyrach i wierszach refleksyjnych, formalnie nawiązujących do tradycji fr. klasycyzmu, podejmował problemy etyczne okresu laicyzacji; w Vinterqväde [‘pieśń zimowa’] (1757) obraz surowej natury Północy powiązał z kultem natury, nasycając utwór atmosferą dawnego gockiego patriotyzmu; stoicka postawa, którą G. ujawnił m.in. w Verlds-föraktaren [‘gardzący światem’] (1762), i przekonanie o ważnej roli filozofów w społeczeństwie, zyskały dodatkowy pesymistyczny akcent w Menniskjans elände [‘nędza człowiecza’] (1762).
