Głowno

Głowno,

miasto w województwie łódzkim, w powiecie zgierskim, na Równinie Łowicko-Błońskiej, w widłach Mrogi i jej lewego dopływu Mrożycy, w otoczeniu lasów sosnowych.

Ludność miasta: ogółem — 14,2 tys. mieszkańców (2019)

Gęstość zaludnienia: 710,2 os/km² (2019)

Powierzchnia: 20 km²

Współrzędne geograficzne: długość geograficzna: 19°44′E, szerokość geograficzna: 51°58′N

Data założenia miasta: pocz. XV w.

Prawa miejskie: nadanie praw — 1427, utrata — 1870; nadanie praw — 1919

Oficjalne strony WWW: glowno.pl

ślady osadnictwa wczesnośredniow.; miasto 1427–1870 i od 1925; od 1793 w zaborze pruskim, od 1807 w Księstwie Warsz., od 1815 w Królestwie Pol.; od 1903 połączenie kol.; od pocz. XX w. miejscowość wypoczynkowa; podczas okupacji niem. 1940–41 getto (ponad 5,6 tys. osób wywiezionych do Łowicza i Warszawy); rejon działalności GL i AL. Ośr. przemysłu elektromaszynowego, odzieżowego i spoż.; zalew na Mrodze (powiat 30 ha), kąpielisko. W okolicy Głowna lasy sosnowe.