Glinka Michaił I., ur. 1 VI 1804, Nowo-Spasskoje (gubernia smoleńska), zm. 15 II 1857, Berlin,
kompozytor ros.; twórca ros. opery i podstaw stylu narodowego
Glinka Michaił I.
Encyklopedia PWN
fot. Archiwum Ilustracji WN PWN SA © Wydawnictwo Naukowe PWN
odbył podróże po Europie; przebywał we Włoszech, w Paryżu, Hiszpanii, Berlinie, Warszawie (1848–51); twórczość G. stanowi syntezę osiągnięć muzyki zachodnioeur. z tradycjami nar. i folklorem rodzimym oraz ros. tematyką hist.; G. stworzył podstawy ros. stylu nar., rozwiniętego przez kompozytorów Potężnej Gromadki; opery: Iwan Susanin (Życie za cara 1836), Rusłan i Ludmiła (1842, wg A. Puszkina); orkiestrowa fantazja Kamarinskaja (1848); uwertury wyzyskujące folklor hiszp.: Jota aragońska (1845), Noc w Madrycie (1848), także Walc-fantazja (1845) oraz wiele pieśni (romanse, ballady), m.in. do słów A. Mickiewicza.
