Gilanie
 
Encyklopedia PWN
Gilanie,
lud w Iranie zamieszkujący ostan Gilan na południowo-zachodnim wybrzeżu M. Kaspijskiego, z gł. ośrodkiem w m. Reszt;
ok. 2,3 mln (2002); w powszechnym użyciu jest język gileki z grupy języków irańskich, brak wersji lit., w szkołach wyłącznym językiem wykładowym jest perski; wyznają islam szyicki (w XI w. wśród Gilanów powstała sekta asasynów), silne są wierzenia lud., m.in. kult drzew i kamieni; od XVI w. tereny przez nich zamieszkane wchodzą w skład państwa irańskiego; gł. zajęcia: na nizinach intensywna uprawa ryżu, w górach — pasterstwo; jedwabnictwo było tu znane od XI w., wyroby z jedwabiu stanowiły przedmiot eksportu do Europy; w wilgotnych dolinach domy buduje się na palach i oblepia gliną; kobiety cieszą się swobodą i mogą inicjować rozwody.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia