Gasztołdowie,
magnacki ród litew., 1413 w Horodle przyjęty do herbu Awdaniec;
Gasztołdowie
Encyklopedia PWN
protoplastą rodu był Gasztołd (?–1364), bojar żmudzko-litewski; po jego śmierci ród przeniósł się na Litwę w okolicę Geranon (pow. oszmiański); wnuk Gasztołda Jan (Iwaszko) (przed 1395–1458) był marszałkiem nadwornym Witolda i wojewodą wileńskim; otrzymał od w. ks. Zygmunta Kiejstutowicza znaczne dobra (z Tykocinem); jego syn Marcin (?–1483), marszałek ziemski litew. i wojewoda trocki znacznie pomnożył majątki rodu (m.in. o Połonne na Wołyniu); syn Marcina Olbracht (?–1539), wojewoda wileński i kanclerz w. litew. toczył krwawe spory z Radziwiłłami, powiększył rodowe dobra o setki posiadłości, stając się najbogatszym magnatem w W. Księstwie Litew.; po bezpotomnej śmierci jego jedynego syna Stanisława (ok. 1507–1542), wojewody nowogródzkiego, majątek G. przeszedł na własność Zygmunta I Starego.
