GLONASS
 
Encyklopedia PWN
GLONASS, ros. Głobalnaja Nawigacyonnaja Sputnikowaja Sistiema, ang. Global Navigation Satellite System,
globalny system nawigacyjny (lokalizacyjny) wykorzystujący sztuczne satelity Ziemi,
przeznaczony do wyznaczania 3 współrzędnych określających pozycję użytkownika wyposażonego w odbiornik systemu (względem stosowanego w Rosji geodezyjnego układu odniesienia PZ 90); służy również jako wzorcowe źródło czasu i jest wykorzystywany do określania prędkości poruszającego się obiektu. Został zaprojektowany w ZSRR w latach 70. XX w., pierwsze 3 satelity wprowadzono na orbitę 1982, a pełną zdolność operacyjną osiągnął na przeł. 1995 i 1996.
GLONASS, podobnie jak GPS, składa się z: segmentu satelitarnego, który tworzy konstelacja 24 satelitów, rozmieszczonych po 8 na 3 prawie kołowych, równomiernie rozłożonych względem równika, orbitach o nachyleniu 64,8° i wys. ok. 19100 km; segmentu kontrolnego, składającego się z Naziemnego Centrum Systemu w Moskwie i współpracujących z nim stacji monitorujących w Petersburgu, Komsomolsku n. Amurem, Jenisejsku oraz Tarnopolu (także w Neustrelitz w Niemczech); segmentu użytkowników, który tworzą różnorodne odbiorniki, wykorzystywane przez użytkowników wojsk. i cywilnych, osobiste albo zainstalowane na obiekcie stałym lub ruchomym znajdującym się na lądzie, wodzie lub w powietrzu.
Funkcje poszczególnych segmentów i zasada działania GLONASS są takie same jak systemu GPS. System jest stosowany w nawigacji mor., lotn. i lądowej oraz w geodezji, geofizyce i in.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia