Fundusz Obsługi Zadłużenia Zagranicznego
 
Encyklopedia PWN
Fundusz Obsługi Zadłużenia Zagranicznego (FOZZ),
państwowy fundusz celowy, powołany w Polsce na mocy ustawy z 15 II 1989;
powołany w Polsce na mocy ustawy z 15 II 1989. Zadaniem Funduszu było m.in. gromadzenie środków finansowych w celu obsługi zadłużenia zagranicznego oraz pokrywanie kosztów zadłużenia zagranicznego Skarbu Państwa wobec rządów innych państw oraz banków komercyjnych. Wcześniej — XII 1985 przy Ministerstwie Finansów powołano fundusz celowy o tej samej nazwie, na którym gromadzono środki na spłatę zadłużenia — tzw. stary FOZZ. Na mocy ustawy z 1989 przekazano środki ze starego funduszu na konto nowego FOZZ. W 1989–90 FOZZ otrzymał z Ministerstwa Finansów dotację w wysokości ok. 1 mld zł (10 bln starych zł), z czego Bank Handlowy wykorzystał 640 mln na bieżącą obsługę zadłużenia zagranicznego, a pozostałą kwotą miał obracać FOZZ, który poza swoją główną działalnością statutową zajmowal się także wykupem polskiego długu na rynku wtórnym. 1 I 1991 postawiony, na mocy decyzji sejmu, w stan likwidacji z powodu stwierdzonych przez NIK licznych nieprawidłowości w jego działaniach. Kwota, którą dysponował FOZZ, nie została w pełni rozliczona, a przeciwko niektórym członkom władz FOZZ toczyło się postępowanie sądowe (zakończone 2005).
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia