Fez
 
Encyklopedia PWN
Fez, arab. Fās, fr. Fès,
m. w północnym Maroku, w kotlinie Wadi Sibu na wys. ok. 350 m;
ośr. adm. regionu Fez-Bulman. Założone na pocz. IX w. przez Arabów; w XI–XIII w. (panowanie Almorawidów i Almohadów) ośrodek polit.-ekon. i rel.; za dyn. Marynidów (XIV–XV w.) rozkwit Fezu jako stol. ich państwa i gł. ośrodka nauk. islamu w Maghrebie (przez następne wieki zachował swoją pozycję); 1912 traktat w Fezie ustanowił fr. protektorat nad Marokiem; po II wojnie świat. ośr. walki o niepodległość. najstarsze i najważniejsze centrum kultury muzułm. w Maghrebie, siedziba uniw. Karawijjin (zał. 859) i kilku innych wyższych uczelni muzułm.; rozwinięte rzemiosło (wyroby ze skóry, metalu, dywany); ośrodek handlowy regionu roln. (częściowo sztucznie nawadnianego); przemysł włók., porcelanowy; międzynar. port lotn.; węzeł drogowy; połączenie kol. z linią Rabat–Tanger i Taza–Wadża; ośr. turyst.; muzea, m.in. sztuki marok.; w najstarszej części miasta zachowane średniow. obwarowania, wielki meczet Al-Karawijjin (859, X, XII w.) ze słynną biblioteką, meczet Andaluzyjski (IX, XIII w.) z minaretem (956) oraz meczety z XIV, XVI w.; liczne madrasy (XIV, XVII w.); groby Marynidów (XIV w.); łaźnie (XIV w.); w nowszej części miasta (zał. w XIII w.) wielki meczet (XIII w.), pałac Marynidów (XIV w., przebudowa XIX w.); stare miasto (Fas al-Bali) wpisane na Listę Świat. Dziedzictwa Kult. i Przyr. UNESCO.
zgłoś uwagę
Ilustracje
Fez, pałac królewski, brama (Maroko)fot. M. Witkowska/Archiwum Ilustracji WN PWN SA © Wydawnictwo Naukowe PWN
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia