Falanga Libańska, Al-Kataib al-Lubnanijja,
najsilniejsza partia polit. libańskich chrześcijan, gł. maronitów; zał. 1936 przez P. Dżumajjila jako paramilitarna organizacja młodzieżowa wzorowana na eur. partiach faszystowskich;
Falanga Libańska
Encyklopedia PWN
zał. 1936 przez P. Dżumajjila (Dżemajela), początkowo jako młodzieżowa organizacja sport.-paramilitarna, wzorowana na faszystowskim ruchu eur.; 1937–43 zdelegalizowana; 1952 przekształciła się w partię, 1957 uznaną oficjalnie; 1960 weszła do parlamentu. Falanga Libańska walczyła o niepodległość Libanu, potem broniła interesów ludności chrześc. i jej praw zagwarantowanych Paktem Nar.; w libańskiej wojnie domowej 1975–80 oddziały milicji Falangi Libańskiej walczyły z oddziałami muzułm. i palestyńskimi oraz stanowiły podstawę chrześc. Sił Libańskich; przewodniczący P. Dżumajjil do 1984, od lat 70. kierownictwo partii przejęli stopniowo jego synowie: Baszir i Amin.
