ENIAC

ENIAC

[ẹnjäk ; ang. Electronic Numerical Integrator and Computer ],

pierwszy na świecie komputer, zbudowany 1943–45 na uniwersytecie stanu Pensylwania w Filadelfii, pod kierunkiem profesora J.W. Mauchly’ego (autora ogólnej koncepcji ENIAC-a) i jego doktoranta J.P. Eckerta (twórcy projektu układów elektronicznych maszyny), na zamówienie armii USA;

miał bardzo duże rozmiary, ważył ok. 30 t; wykonywał operacje arytmetyczne ok. 1000 razy szybciej niż uprzednio konstruowane elektromech. maszyny cyfrowe; w przeciwieństwie do późniejszych komputerów był wyposażony w arytmetykę dziesiętną; nie miał pamięci operacyjnej; początkowo programowany przez przełączanie wtyków kablowych, później za pomocą kart perforowanych; był używany gł. do obliczeń związanych z balistyką, wytwarzaniem broni jądr., prognozowaniem pogody, projektowaniem tuneli aerodynamicznych, badaniem promieniowania kosm.; wykorzystywany także do badania liczb losowych i analizowania błędów zaokrągleń; używany do 1955; części ENIAC są przechowywane w Smithsonian Institution w Waszyngtonie.