Duprat
fr. polityk i prawnik, kardynał;
[düprạ]
Antoine, ur. 17 I 1463, Issoire, zm. 9 VI 1535, Nantouillet,
Duprat Antoine
Encyklopedia PWN
od 1490 sędzia, od 1495 adwokat w parlamencie Tuluzy; od 1503 na dworze Ludwika XII odpowiedzialny za petycje do króla; od 1508 przewodniczący parlamentu paryskiego; nauczyciel Franciszka I, który po wstąpieniu na tron mianował go kanclerzem Francji (1515); należał do najbardziej zaufanych doradców króla; zdecydowany przeciwnik reformacji, negocjował z papieżem Leonem X konkordat, podpisany 1516 w Bolonii, m.in. przyznający królowi prawo mianowania biskupów; owdowiały, 1516 przyjął święcenia kapłańskie, 1522 otrzymał biskupstwa Valence i Die, 1528 — Albi i 1534 — Meaux, od 1525 arcybp Sens; 1527 mianowany kardynałem, 1530 — legatem papieskim we Francji; jako kanclerz upowszechnił system sprzedaży urzędów w sądownictwie.
