Dijon
 
Encyklopedia PWN
Dijon
[diżą̣] Wymowa,
m. we wschodniej Francji, ośr. adm. Burgundii-Franche-Comté i dep. Côte-d’Or, nad rz.: Ouche i Suzon oraz Kanałem Burgundzkim.
zespół miejski 220 tys. mieszk.. W starożytności Divio, od 1015 w Księstwie Burgundii; prawa miejskie 1182; rozkwit na przeł. XIV i XV w. — Dijon było rezydencją książęcą i ośr. eur. kultury rycerskiej; 1477 włączone do Francji. Przemysł elektrotechniczny, samochodowy, maszyn. (m.in. maszyny roln.), spoż. (gł. musztarda i pierniki), farm.; ośr. handlu winem; węzeł kol. i drogowy, połączenie autostradą z Paryżem i Besançon; port lotn.; uniw. (zał. 1722). Jeden z najważniejszych zespołów zabytkowych we Francji; liczne kościoły, m.in. rom.-got. St. Philibert (XII–XVI–XVIII w.), got. katedra St. Bénigne (XIII, XIX w., krypta z XI w.), got. Notre Dame (XIII w.), St. Étienne (XV, XVIII w., ob. muzeum F. Rude’a), liczne kamienice i pałace miejskie z XIV–XVIII w. (m.in. Chambellan, Presidial); pałac książąt (XVII w.) — ob. muzeum sztuk pięknych; opactwo St. Bénigne (XI–XIII w.) — ob. muzeum archeologiczne. W pobliżu Dijon pozostałości kartuzji Champmol (ufundowana 1383, zniszczona 1793), rzeźby C. Slutera (portal kościoła, Studnia Mojżesza); na południe od Dijon, na wzgórzach wapiennych, uprawa winorośli.
zgłoś uwagę
Ilustracje
Dijon, kościół Saint Michel (Francja)fot. M. Wojdecka/Archiwum Ilustracji WN PWN SA © Wydawnictwo Naukowe PWN
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia