Dhragụmis

Dhragụmis, Dragoumis,

rodzina gr. polityków i pisarzy:

Nikolaos, ur. 1808, zm. 1879, współpracownik J. Kapodistriasa i premiera S. Trikupisa, wielokrotny minister; dziennikarz i wydawca czasopism polit. i lit. (m.in. 1853–56 „Spectateur de l’Orient”); autor dzieła hist. Istorikies Anamnisis [‘wspomnienia historyczne’] (1874). Stefanos, ur. 1842, zm. 1923, syn Nikolaosa; walczył o przyłączenie Macedonii do Grecji; wielokrotny minister w rządach Ch. Trikupisa, 1910 premier Grecji. Ioanis (Joannis, Ion), ur. 1878, zm. 1920, syn Stefanosa; uczestnik walk o przyłączenie Macedonii do Grecji; podczas I wojny świat. zwolennik przystąpienia Grecji do wojny po stronie ententy, ale zarazem przeciwnik polityki S. Wenizelosa; od 1917 na wygnaniu na Korsyce, potem na Skopelos; wkrótce po powrocie do Aten zginął z rąk przeciwników polit.; zwolennik języka lud., demotyku, autor m.in. utworu poświęconego walkom o Macedonię Martiron kie iroon ema [‘krew męczenników i bohaterów’] (1907), reportaży z podróży po Samotrace (Samothraki 1909) oraz ciekawych pamiętników.