Danielewicz Leon
 
Encyklopedia PWN
Danielewicz Leon, ur. 20 II 1878, Czastary (pow. Wieluń), zm. 7 I 1970, Warszawa,
inżynier ogrodnik, planista;
po ukończeniu dwuletniej szkoły ogrodniczej w Warszawie odbył praktykę w Czechach, Niemczech, Francji i Wielkiej Brytanii w pracowniach projektowych, u producentów roślin ozdobnych i szkółkarzy (1902–08); po powrocie do kraju związał się z Sekcją Ogrodniczą Wydziału Techn. Zarządu Miejskiego m. st. Warszawy, przekształconego później w Wydział Ogrodniczy (1920–44 dyrektor); od 1932 prezes Warsz. Tow. Ogrodniczego; zabiegał o docenienie znaczenia zieleni miejskiej, przyczynił się do pozyskania dla miasta jako terenów rekreacyjnych Lasu Kabackiego i Lasu Bielańskiego, zainicjowł akcję Warszawa w kwiatach i zieleni; twórca lub współautor warsz. parków: im. R. Traugutta (1925–29), im. S. Żeromskiego (1925–32), im. gen. J. Sowińskiego (1936), im. gen. Orlicz-Dreszera (1938), Skweru Wielkopolskiego (1934); projektował lub przekształcał parki zdrojowe w Ciechocinku, Rabce, Krynicy.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia