Chrostowski-Ostoja Stanisław, ur. 14 XII 1897, Warszawa, zm. 18 XI 1947, tamże,
ojciec Haliny Chrostowskiej-Piotrowicz, grafik.
Chrostowski-Ostoja Stanisław
Encyklopedia PWN
1923–30 studiował w warsz. Szkole Sztuk Pięknych u T. Pruszkowskiego, W. Skoczylasa i E. Bartłomiejczyka; 1937 objął katedrę grafiki tamże, od 1939 profesor, 1945–47 rektor; współzałożyciel Stow. Artystów Grafików „Ryt”, od 1934 czł. Koła Artystów Grafików Reklamowych; początkowo uprawiał miedzioryt i drzeworyt, potem tylko drzeworyt, gł. sztorcowy; ok. 1930–1932 stworzył własny styl, nawiązujący do grafiki 2. poł. XIX w., charakteryzujący się czystością, precyzją i subtelnością wykonania oraz dekoracyjnością i szczególną wrażliwością na rolę światła w kształtowaniu formy graficznej (Ucieczka do Egiptu I, II 1930); od 1932 zajmował się przede wszystkim grafiką ilustracyjną i zdobnictwem książki (Święto kawalerii w Krakowie 1933, Józef Piłsudski na Syberii M.B. Lepeckiego, 1935); uprawiał także grafikę użytkową (ekslibrisy, dyplomy, etykiety, zaproszenia).
