Chochołowska, Dolina
 
Encyklopedia PWN
Chochołowska, Dolina,
dolina walna w Tatrach Zachodnich; największa (35 km2) i najdłuższa (10 km) w Tatrach Polskich,
największa (35 km2) i najdłuższa (10 km) w Tatrach Polskich, między Siwiańskimi Turniami, Furkaską, Bobrowcem, Grzesiem, Rakoniem i Długim Upłazem od zachodu, gł. grzbietem Tatr od Wołowca po Raczkową Przełęcz od południa, Ornakiem, Kominiarskim Wierchem i Spaleniskiem od wschodu; wylot na wys. 920 m przy Siwej Polanie, na południe od Witowa; w górnej części rozwidlona (doliny: Wyżnia Chochołowska, Jarząbcza, Starorobociańska), w środkowej — charakterystyczne zwężenia (bramy); ślady zlodowaceń; zjawiska krasowe; w większości zalesiona; kulturowy wypas owiec (ograniczony); zachowane ślady XIX-wiecznej eksploatacji rud żelaza (hałdy, sztolnie); na Polanie Chochołowskiej schronisko PTTK.
zgłoś uwagę
Ilustracje
Chochołowska, Dolina, szałasy na Polanie Chochołowskiejfot. P. Fabijański/Archiwum Ilustracji WN PWN SA © Wydawnictwo Naukowe PWN
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia