Buczacz
 
Encyklopedia PWN
Buczacz, Buchach,
m. na Ukrainie, w obwodzie tarnopolskim, nad Strypą (dopływ Dniestru).
Założony w XII w. (?), w XIV w. włączony do Polski;zamek z XIV w.; w XVI–XVII w. twierdza, opierała się częstym najazdom wojsk kozackich, tatar. i tur.; 1672 miejsce zawarcia traktatu buczackiego; od 1772 w zaborze austr., ośr. handl.; 1919–39 w granicach Polski; IX 1939–41 pod okupacją sowiecką, deportacje ludności (gł. Polaków) w głąb ZSRR; 1941–44 pod okupacją niem. (dystrykt Galicja); 1945–91 w Ukr. SRR. Przemysł spoż., mat. budowlanych. W B. ruiny zamku książęcego z XIV w., kościół parafialny, kościół i klasztor Bazylianów i ratusz (wszystkie z 2. poł. XVIII w., ufundowane przez starostę M. Potockiego). W pobliżu Buczacza budynki manufaktury słynnych makat buczackich, zał. przez Potockiego.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia