Broniewski Marcin
 
Encyklopedia PWN
Broniewski Marcin, ur. ok. 1565, zm. 4 XI 1624, Gałowo k. Szamotuł,
działacz sejmowy i reformacyjny, pisarz różnowierczy;
brat czeski; studiował w Wittenberdze i Heidelbergu; związany z K. Ostrogskim i K. Radziwiłłem, zw. Piorunem; na synodzie różnowierców 1595 w Toruniu rzecznik jedności protestantów na gruncie zgody sandomierskiej 1570; przeciwnik unii brzeskiej 1596, autor głośnego traktatu polemicznego Apokrisis... (1597), w którym przeciwstawiał się argumentom P. Skargi, zwolennika unii; dążył do pogodzenia protestantyzmu pol. z prawosławiem (w opozycji do katolicyzmu), doprowadzając 1599 do zjazdu ewangelików oraz prawosławnych w Wilnie; jako poseł sejmowy działacz opozycji antykról., podczas rokoszu Zebrzydowskiego 1606–09 współautor tzw. punktów rokoszowych; w swoich działaniach polit. kierował się gł. interesami wyznaniowymi; autor wielu pism rel. i politycznych.
Bibliografia
J. Byliński Marcin Broniewski — trybun szlachty wielkopolskiej w czasach Zygmunta III, Wrocław 1994.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia