Botsarisowie

Botsarisowie, Bọtsaris, Mpotsaris,

rodzina pochodzenia albańskiego, osiadła w XVII w. w Suli (Epir), zasłużona w okresie gr. powstania 1821–29:

Kitsos, ur. 1754, zm. 1813, brat Notisa, ojciec Markosa i Kostasa, 1801–04 przywódca suliotów w walkach z Ali Paszą, w których stracił córkę i 2 synów; zamordowany wkrótce po zawarciu porozumienia z Alim.

Notis, ur. 1756, zm. 1841, brat Kitsosa, wzięty do niewoli przez Alego Paszę (1804), zbiegł na Kerkirę; gdy Ali Pasza zbuntował się przeciw sułtanowi (1820), wspomagał go w walce na czele suliotów; był jednym z dowódców podczas obrony Missolungi (1825–26); za panowania Ottona I mianowany senatorem.

Markos, ur. 1790, zm. 1823, syn Kitsosa, brat Kostasa, legendarny dowódca powstańców gr.; uczestnik walk na Peloponezie (Missolungi); jego śmierć pod Karpenisi w szarży na obóz turecki poruszyła opinię publiczną w Europie, a czyny stały się tematem wielu utworów lit.; autor słownika gr.-albańskiego, wyd. 1980 przez Akad. Ateńską.

Kostas, ur. 1792, zm. 1853, syn Kitsosa, brat Markosa, przez wiele lat przebywał na dworze Alego Paszy jako zakładnik; uczestnik powstania gr., przejął po śmierci brata dowództwo jego oddziału i brał udział w walkach w Beocji, Attyce i na Peloponezie; za panowania Ottona I sprawował wysokie urzędy państw., był senatorem.