Boruta

Boruta,

w legendach lud. diabeł przebywający w lasach i na mokradłach, zw. też borowikiem, rokitą, błotnikiem;

w legendach lud. diabeł przebywający w lasach i na mokradłach, zw. też borowikiem, rokitą, błotnikiem; w literaturze B. występuje jako ubrany w strój szlachecki strażnik skarbów zamku łęczyckiego (wprowadzony przez K.W. Wójcickiego Klechdy, starożytne podania i powieści ludu polskiego i Rusi 1837; spopularyzowany dzięki dramatowi L. Rydla Zaczarowane koło, wyst. 1899); zapisano tez opowieści o B. cudzoziemcu w stroju niem. i o B. górniku (J. Grodzka Legendy łęczyckie 1969).