Błękitna Wstęga Atlantyku
 
Encyklopedia PWN
Błękitna Wstęga Atlantyku,
nieoficjalna, prestiżowa nagroda przyznawana statkom pasażerskim z własnym napędem za osiągnięcie największej prędkości średniej na jednej z tras transatlantyckich;
pierwszym zdobywcą Błękitnej Wstęgi Atlantyku był 1838 statek bryt. Sirius — bocznokołowiec płynący ze średnią prędkością 12,4 km/h (6,7 węzłów), ostatnim — 1952 amer. United States (napęd turbinowy) — 65,9 km/h (35,6 węzłów). Dwie późniejsze próby poprawienia rekordu (ślizgacz Virgin Atlantic Challenger II 1986 i katamaran Hoverspeed 1990), choć pomyślne (obie jednostki poprawiły wynik o prawie 3 h), nie zostały uznane, gdyż reguły Błękitnej Wstęgi Atlantyku nie zezwalają na tankowanie paliwa na trasie; orzekają także o konieczności wyposażenia statku w kabiny pasażerskie.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia