Biłgorajska, Równina,
północno-wschodnia część Kotliny Sandomierskiej, między Doliną Dolnego Sanu a Wyż. Lubelską i Roztoczem;
Biłgorajska, Równina
Encyklopedia PWN
piaszczysta równina obniżająca się ku zachodowi, urozmaicona wydmami i podmokłymi zagłębieniami (niewielkie jeziora, stawy, torfowiska) oraz, zwłaszcza na północnym wschodzie, głęboko (10–40 m) wciętymi dolinami rzek wypływających na Roztoczu (dopływ Wisły — Sanna, Sanu — Bukowa, Tanwi — Łada); na południu pojedyncze, odosobnione wzgórza (iły mioceńskie pokryte żwirami), wys. powyżej 200 m; gł. rz. — Tanew; duże powierzchnie leśne (sosna, świerk, jodła i buk): Puszcza Solska, Lasy Janowskie; w ich obrębie utworzono 2 parki krajobrazowe, rezerwaty leśne i torfowe; region słabo zaludniony; gł. m. — Biłgoraj.