Bieńkowska Danuta Irena, ur. 7 XII 1927, Toruń, zm. 9 VII 1974, Bergen,
historyk literatury pol. i słow., poetka;
Bieńkowska Danuta Irena
Encyklopedia PWN
po wybuchu II wojny światowej na terenie ZSRR, od 1942 przebywała w pol. obozach uchodźców w Iranie i Indiach; 1946 zamieszkała w Wielkiej Brytanii, od 1955 w Kanadzie, profesor uniwersytetu w Toronto; działała na rzecz pol.-kanad. zbliżenia kult.; autorka szkiców i studiów m.in. o recepcji wczesnej twórczości S. Żeromskiego, prowadziła też komparatystyczne badania nad folklorem słow.; liryka refleksyjna o problematyce egzystencjalnej (m.in. zbiór Pieśń suchego języka, Paryż 1971), szkice prozatorskie o podłożu autobiogr.; wybór poezji i prozy Między brzegami (Londyn 1978).
