Bidel Mirza Abdulghader
 
Encyklopedia PWN
Bidel, także Bedil, Beidel, Bedel, Mirza Abdulghader, ur. 1644, Azimabad (ob. Patna, Indie), zm. 1721, Delhi,
poeta i myśliciel; przedstawiciel północnoindyjsko-tadżycko-perskiego piśmiennictwa.
Rzeczywisty wpływ wywarł na środkowoazjat. literaturę tworzoną w języku perskim (także uzb.); ogromna i różnorodna twórczość Bidela zachowała się w całości; gł. dzieło: Erfan [‘mistyczne poznanie’]; zajmował się problemami ludzkiej egzystencji, kreował sceptycyzm filoz., uznawany za najwybitniejszego przedstawiciela stylu ind. w literaturze perskojęzycznej (dari).
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia