Biała Góra, Bílá hora,
wzgórze w zachodniej części Pragi;
Biała Góra
Encyklopedia PWN
w 1620 pod Białą Górą, podczas wojny trzydziestoletniej, klęska armii obozu protest., złożonej gł. z Czechów i oddziałów unii protestanckiej (ok. 21 tys. żołnierzy), zadana przez armię obozu katol., złożoną z wojsk ces. Ferdynanda II i niem. Ligi Katolickiej — pod wodzą J. Tilly’ego (ok. 28 tys. ludzi, w tym polscy lisowczycy); Czechy straciły samodzielność i stały się dziedzicznym krajem Habsburgów, poddane zostały represjom i germanizacji.
