Betsileo
lud afryk. zamieszkujący wyżyny środkowego Madagaskaru (Malgasze);
[‘liczni niezwyciężeni’],
Betsileo
Encyklopedia PWN
ok. 1,4 mln (1993); mówią jednym z języków malgaskich; B. tworzyli początkowo społeczeństwo złożone z niezależnych rodów, w XIX w. zostali podbici przez królestwo Merina, a po 1895 znaleźli się pod panowaniem francuskiej administracji kolonialnej; są ludnością wiejską, rolniczą, ich osady są rozrzucone w dolinach przedzielonych wzgórzami pokrytymi gęstym lasem; słyną z tarasowej uprawy ryżu, sadzą także także maniok, pataty, kukurydzę, w dogodnych miejscach powstają plantacje bananów i trzciny cukrowej; są cenieni jako rzemieślnicy, zwłaszcza cieśle i murarze.
