Besteiro Fernández Julián
 
Encyklopedia PWN
Besteiro Fernández Julián, ur. 1870, Madryt, zm. 27 IX 1940, Carmona (Andaluzja),
polityk hiszpański;
1912–36 profesor logiki na uniwersytecie w Madrycie; działacz Hiszp. Socjalist. Partii Robotniczej (PSOE) i Powszechnej Unii Pracujących (UGT); 1917 czł. komitetu strajkowego podczas strajku generalnego, aresztowany, skazany na dożywotnie więzienie; 1918 zwolniony, wybrany do Kortezów; jeden z przywódców umiarkowanego skrzydła w hiszp. ruchu socjalist., zwolennik II Międzynarodówki, 1925–30 na czele PSOE, również w kierownictwie UGT; 1931 przewodniczący Kortezów konstytucyjnych; tracił wpływy w PSOE i UGT na rzecz radykałów z F. Largo Caballero na czele; pod koniec hiszp. wojny domowej czł. Nar. Rady Obrony pułkownika S. Casado w Madrycie (III 1939), która wszczęła przewrót w obozie Republiki i bezskutecznie zabiegała o negocjacje z F. Franco; aresztowany przez frankistów, zm. w więzieniu.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia