Behren-Lübchin

Behren-Lübchin

[ḅ:rən lübśị:n],

gród słow. w Niemczech, w kraju związkowym Meklemburgia-Pomorze Przednie, na Pojezierzu Meklemburskim, w pobliżu m. Teterow;

położony na wyspie dawnego jeziora, wzniesiony w końcu X lub poł. XI w., zniszczony podczas wyprawy duńskiej 1171 (opisanej przez Saxa Gramatyka); odbudowany, istniał do pocz. XIII w.; podczas badań archeol. odkryto świetnie zachowane drewniano-ziemne założenia obronne oraz most drewniany (dł. 300 m) łączący gród z obwarowanym podgrodziem na lądzie; odkrycia w Behren-Lübchin pozwoliły poznać umiejętności bud. Słowian połabskich we wczesnym średniowieczu.