Awarowie

Awarowie, słow. Obrzy,

azjat. związek plemienny, który we wczesnym średniowieczu wtargnął przez stepy nadkaspijskie do Europy;

zał. państwo w Panonii (chanat awarski); podporządkowali sobie osiadłe tam ludy słow.; walczyli z Bizancjum (626 oblegali Konstantynopol); w VIII w. pustoszyli zachodnią Europę, docierając aż do Turyngii; 791–799 rozbici przez Karola Wielkiego; ostatnia wzmianka o Awarach z 822.