Antypater z Tessaloniki

Antypater z Tessaloniki, Antípatros, ur. I w. p.n.e., zm. I w. n.e.,

poeta grecki;

osiedlił się w Rzymie; jego patronem był konsul Kalpurniusz Pizon; A. prawdopodobnie uczył retoryki; słynął z improwizacji poet.; autor ok. 100 epigramatów zachowanych w Antologii Palatyńskiej, zawierających odniesienia do wydarzeń hist. i życia artyst.; także epigramaty nagrobne, w których m.in. opisywał niezwykłe wypadki śmierci; pisał językiem prostym, zbliżonym do codziennego; pol. przekł. utworów w Antologii Palatyńskiej (1978, wyd. nowe 1992).