Antrim
wyż. w północno-wschodniej Irlandii Północnej, na północ od Belfastu, między wybrzeżem na północy i wschodzie a doliną rz. Bann na zachodzie;
[ạ̈ntrım],
Antrim
Encyklopedia PWN
wysokość do 554 m (w masywie górskim Trostan); zbud. z wapieni i białej kredy przykrytych bazaltami; na północnym wybrzeżu abrazja mor. odsłoniła słupy bazaltowe (cios), ścinając ich górne części; powstała powierzchnia (przypominająca gigantyczny bruk, stąd nazwa Giant’s Causeway [‘droga olbrzymów’] wpisana na Listę Świat. Dziedzictwa Kult. i Przyr. UNESCO; na południu w tektonicznym obniżeniu leży jez. Lough Neagh; rozległe wrzosowiska, dużo torfowisk; hodowla bydła, owiec; turystyka.
