Alaryk II
 
Encyklopedia PWN
Alaryk II, data ur. nieznana, zm. 507, Vouillé k. Poitiers,
król Wizygotów od przeł. 484 i 485, syn Euryka;
władca państwa (z ośrodkiem w Tuluzie) obejmującego większość Hiszpanii oraz południowo-zachodnią Galię (po Loarę); 490 wsparł Ostrogotów Teodoryka Wielkiego w walkach z Odoakrem; arianin, dążył jednak do pozyskania sobie katol. większości społeczeństwa przy zachowaniu dualizmu gocko-rzym.; 506 ogłosił zbiór praw, zw. Lex Romana Visigothorum (lub Breviarium Alarici), przeznaczony dla ludności galo- i hiszpanorzym. swego państwa, będący kompilacją i adaptacją prawodawstwa rzym., opartą na kodeksie Teodozjusza II z 438; 507 zaatakowany przez Franków Chlodwiga (mimo wysiłków dyplomatycznych Teodoryka Wielkiego, starającego się ich powstrzymać); pokonany i zabity w bitwie pod Vouillé, po której Frankowie wyparli Wizygotów z prawie całej Galii.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia