Adi Ibn Zajd
 
Encyklopedia PWN
Adi Ibn Zajd, ‘Adī Ibn Zayd, data ur. nieznana, zm. ok. 587,
poeta staroarabski;
należał do plemienia Ibad, chrześcijanin; początkowo działał na dworze Sasanidów w Ktezyfoncie, gdzie otrzymał gruntowne perskie wykształcenie, później przebywał na służbie u Lachmidów w Al-Hirze; w ich imieniu odbył jako poseł podróż do Bizancjum, odwiedzając po drodze Damaszek, gdzie powstały jego pierwsze wiersze; dywan jego poezji zaginął; był znany jako twórca wierszy opisowych oraz sławiących wino, które wywarły wpływ na rozwój arabskiej poezji bachicznej; wiele miejsca poświęcił także legendom staroż. Arabii oraz — pod koniec życia — rozważaniom o śmierci i przemijaniu; został zabity na rozkaz władcy lachmidzkiego An-Numana III.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia