Acciaiuoli
 
Encyklopedia PWN
Acciaiuoli
[aczcziajuọli],
wł. ród kupców i bankierów, pochodzący z Brescii, w XII w. osiadły we Florencji;
A. wzbogacili się jako bankierzy monarchów (m.in. Edwarda III ang. i Andegawenów wł.), papieży i zakonu joannitów; kontrolowali finanse i gospodarkę południowej Italii; po kryzysie banków eur. 1345, który uszczuplił ich zasoby, skoncentrowali się na działalności polit. — w służbie Andegawenów w Neapolu i w Grecji, gdzie w 2. poł. XIV i w XV w. osiągnęli duże wpływy polit., otrzymując nadania na Peloponezie, w tym 1371 kasztelanię koryncką; ród wygasł 1834. Najważniejsi przedstawiciele Acciaiuolich: Niccolo, ur. 1310, zm. 1395, stronnik Medyceuszy, przyjaciel F. Petrarki i G. Boccacia; od 1352 zarządzał Królestwem Neapolu, 1338 zdobył dla Andegawenów Moreę; Angelo, ur. 1349, zm. 1408, kardynał od 1385, legat papieski w Polsce i na Węgrzech 1403–05; Nerio, data ur. nieznana, zm. 1394, książę Aten od 1394, Koryntu i Teb, twórca potęgi rodu Acciaiuoli w Grecji, pokonał dotychczas rządzących Księstwem Ateńskim Katalończyków i objął władzę 1388, uzyskując tytuł ks. Aten; Donato, ur. 1429, zm. 1478, humanista, tłumacz dzieł Plutarcha i Arystotelesa, autor Żywota Karlomana. Rodzina Acciaiuoli utrzymywała rządy w Księstwie Ateńskim do 4 VI 1456, do czasu, gdy miasto dostało się w ręce Turków; ostatni Acciaiuoli, Franciszek, dokonał żywota w Tebach, gdzie został zamordowany z rozkazu Mehmeda II.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia