Trzebiatowski Włodzimierz, ur. 25 II 1906, Grodzisk Wielkopolski, zm. 13 XI 1982, Wrocław,
mąż Bogusławy Jeżowskiej-Trzebiatowskiej, chemik;
Trzebiatowski Włodzimierz
Encyklopedia PWN
fot. Archiwum Ilustracji WN PWN SA © Wydawnictwo Naukowe PWN
1938–45 profesor uniwersytetu we Lwowie, 1945–68 — uniw. i politechniki we Wrocławiu; 1953–64 profesor Instytutu Chemii Fiz. PAN, 1966–82 dyr. Inst. Niskich Temperatur i Badań Strukturalnych PAN, 1968–82 dyr. Międzynar. Laboratorium Silnych Pól Magnet. i Niskich Temperatur we Wrocławiu; 1951 prezes Pol. Tow. Chemicznego; od 1952 członek PAN; 1971–77 prezes PAN; zajmował się fizykochemią ciała stałego, m.in. z zakresu magnetochemii, elektrochemii, krystalochemii, kinetyki chem., metaloznawstwa; badał związki uranu; zajmował się także historią chemii. Zarys rentgenograficznej analizy strukturalnej (1950), Struktura metali (1953), Chemia nieorganiczna (1953; 9 wydań do 1979); 1974 otrzymał nagrodę państw. I stopnia.
