Thälmann Ernst
 
Encyklopedia PWN
Thälmann
[ṭ:lman]
Ernst Wymowa, ur. 16 IV 1886, Hamburg, zm. 18 VIII 1944, Buchenwald,
polityk niem., przywódca Komunist. Partii Niemiec (KPD), doker.
Od 1903 w SPD, od 1904 w niem. związku zaw. transportowców; w czasie I wojny świat. prowadził rewolucyjną działalność wśród żołnierzy; od 1917 w USPD; przyczynił się do połączenia lewicy USPD z KPD; od 1920 w KPD; 1923 w jej KC, kierował powstaniem robotników Hamburga; od 1925 przewodniczący KPD; 1924–33 deputowany do Reichstagu, 1925 i 1932 kandydował z ramienia KPD w wyborach prezydenckich; od 1924 czł. Kom. Wykonawczego Międzynarodówki Komunist.; 1933, po dojściu A. Hitlera do władzy, uwięziony, a po 11 latach zamordowany w obozie koncentracyjnym; Thälmann stał się symbolem antyhitl. ruchu oporu.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia