Sławińska Irena, ur. 30 VIII 1913, Wilno, zm. 18 I 2004, Lublin,
historyk i teoretyk literatury.
Sławińska Irena
Encyklopedia PWN
Od 1956 profesor KUL; wykładowca na uniwersytecie zagr., m.in. 1971–74 w Leuven, 1979 we Fryburgu; zajmowała się gł. historią i teorią dramatu i teatru, także rel.; w swych pracach dokonywała analizy tekstu dramatu jako zapisu wizji teatr.; monografia Tragedia w epoce Młodej Polski (1948) oraz antologia Myśl teatralna Młodej Polski (1966, wspólnie z S. Krukiem), zbiory studiów i szkiców Sceniczny gest poety (1960), Współczesna refleksja o teatrze (1979), Odczytywanie dramatu (1988), Moja gorzka europejska ojczyzna (1988); plonem wielostronnych badań nad twórczością C. Norwida są m.in. studia O komediach Norwida (1953) i O prozie epickiej Norwida (1957) oraz zbiór szkiców i recenzji Reżyserska ręka Norwida (1971).
