Sikelianọs Ạngelos, ur. 28 III 1884, wyspa Lefkas, zm. 19 VI 1951, Ateny,
poeta grecki;
Sikelianọs Ạngelos
Encyklopedia PWN
twórca idei wskrzeszenia igrzysk staroż. w Delfach w celu duchowego zbratania ludzkości (uroczystości odbyły się jedynie 1927); podczas II wojny światowej w ruchu oporu; Sikelianos wyznawał przekonanie o jedności wszechrzeczy — Boga i świata, ducha i materii, myśli i uczucia, splatał tradycję staroż. z uniwersalnym dziedzictwem kultury, gr. kanonowi etyki przeciwstawiał współcz. problematykę moralną; w wizjonersko-mistycznych lirykach, poematach (Jasnowidzący 1907, pol. przekład fragmentów w antologii Latarnie Posejdona 1978, Prologos sti zoi, cz. 1–4 1915–17) głosił kult przyrody, pracy ludzkiej i siły, nawiązywał do staroż. epiki gr. i pieśni lud.; autor poet. dramatów o wątkach mitol. i hist. (Sybilla 1940, O thanatos tu Digeni 1947); poezje zebrane Lirikos wios (t. 1–3 1947); pol. wybór Poezje (1985); pol. przekłady również w antologiach Nowe przestrzenie Ikara (1972, 1980), Poeci nowej Grecji (1972, 1987).
