Siejak Tadeusz
 
Encyklopedia PWN
Siejak Tadeusz, ur. 22 IX 1949, Poznań, zm. 7 VI 1994, Chodzież,
prozaik, z zawodu inżynier elektryk;
autor powieściowej tetralogii (Oficer 1981, Próba 1984, Pustynia 1987, Dezerter 1992), zawierającej obraz stanu świadomości zbiorowej w Polsce lat 70. i 80.; Siejak przedstawił w sposób werystyczny, z akcentami groteski, realia obyczajowe codziennego życia środowisk fabrycznych oraz partyjnych prominentów średniego szczebla; ukazywał objawy degeneracji PRL-owskiego systemu — upadek norm moralnych, rozkład więzi międzyludzkich, destrukcję języka publicznego i prywatnego, rozchwianie poczucia sensu uczciwej pracy; także esej filoz. Głód sensu (1994) oraz opowieści filoz. Książę czasu (1995).
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia